Satysfakcjonująca praca oraz efektywność zawodowa


Powinniśmy wypracować i odnaleźć w sobie właściwy stosunek do swojej pracy zawodowej, jak i do każdej pracy i zadania, które wykonujemy. Ma to bardzo istotny wpływ na nasze zdrowie psychiczne.

Praca powinna sprawiać nam przyjemność. Aby tak było powinniśmy być kreatywni. Najłatwiej to osiągniemy odnajdując w sobie pierwiastek dziecka, które lubi się bawić i jest spontaniczne. Oczywiście to nasze wewnętrzne spontaniczne dziecko może chcieć robić wszystko, tylko nie pracować, np. może chcieć cały dzień słuchać muzyki, pływać na basenie, grać w gry, oglądać filmy, czy czytać książki.

Jednak całą sztuką jest tutaj wykonanie drugiego kroku życiowego: powinniśmy nauczyć nasze wewnętrzne spontaniczne dziecko pewnego przystosowania do otoczenia zewnętrznego (powinniśmy nauczyć je adaptacji, czyli wypracować dziecko adaptowane), jednak w taki sposób, by nie utracić energii, radości i spontaniczność tego dziecka spontanicznego.
Wówczas odnajdziemy w sobie twórcze podejście do pracy.

Wszystkie te powyższe porady można streścić w następujących prostych słowach:
pracujmy z przyjemnością, w stanie twórczym i kreatywnym. Pracujmy w taki sposób, jakbyśmy zlali się ze swoją pracą, podobnie jak małe dzieci, które się bawią.
Dzieci które bawią się (np. na piaskownicy, czy na zjeżdżalni), potrafią przez spory okres czasu całkowicie pochłonąć się daną czynnością, tak że zanika im poczucie czasu (dana czynność przestaje się dłużyć) a jedynie odczuwają fascynację tym, co robią.


Nawet jeżeli wiele czynności zawodowych wydaje się nam nudnymi oraz nużącymi i trudno jest nam wyzwolić w sobie fascynację daną czynnością, to jednak możemy wypracować w sobie taki nawyk umysłowy, że gdy pracujemy, to nasz umysł skupiony jest właśnie na tym, co robimy.

Nie chodzi tutaj o jakąś napiętą i nerwową koncentrację, która bym nas w jakimś stopniu przeciążała, ale bardziej o naturalne i umiarkowane (bez przesadnego napięcia) skupienie się na tym, co właśnie robimy. Chodzi właśnie o takie zlanie się z daną czynnością - spontaniczną umiejętność, jaką posiadaliśmy już jako małe dziecko.
Inaczej moglibyśmy ten sposób podejścia do pracy i swoich obowiązków nazwać: „rób tylko to”.

Czyli jeżeli np. obliczamy przez godzinę czy dwie jakieś dane, to wówczas jedynie liczmy te dane; nie rozmyślamy w międzyczasie o filmach, planach na potem, o kłótniach domowych itp. Po prostu zlewamy się z daną czynnością.
Robimy to naturalnie, bez przesadnego napięcia, ale jednocześnie w pełnym i elastycznym skupieniu; nasz umysł jest obecny w tej czynności, robimy tylko tę czynność i wszystko jest OK. Nie mamy poczucia baraku czegoś, niechęci wobec tej czynności, czy tęsknoty za czymś innym.


Tak więc powinniśmy móc pozwolić sobie na poeksperymentowanie z naszym stosunkiem do pracy. Czy w istocie jest tak, że to my jesteśmy dla pracy, czy bardziej praca jest dla nas.
Oczywiście – raczej to drugie. Praca jest dla nas i możemy czuć, że jesteśmy panem całej sytuacji.

Jeżeli zatem otworzymy się na pozytywną wartość pracy zawodowej i będziemy podchodzić do tego bardziej konstruktywnie, wówczas będziemy osiągać bardziej pozytywne rezultaty naszych działań - nawet wkładając w to mniej wysiłku.

Wynika to z jakości włożonej energii.

A zatem możemy zauważyć, że w obszarze wysiłku i starania się, często występuje pewien pozorny paradoks. Jeżeli na czymś za bardzo nam zależy, jeżeli za bardzo staramy się i trudzimy, to często osiągamy z tego powodu gorsze rezultaty.
Dlaczego tak jest? Ponieważ istotna jest jakość wkładanej energii oraz jakość naszego skupienia się na czymś.
Często jest tak, że nadmierne wysilanie się pociąga za sobą pewien wewnętrzny chaos i panikę, w wyniku czego jakość naszego skupienia na danej czynności jest gorsza.

Aby osiągnąć faktycznie dobre rezultaty, potrzebujemy skupić się naturalnie i całkowicie – tak, jakbyśmy zlali się z daną czynnością.